Зикри шуарои тошкандӣ дар “Маҷолис ун-нафоис”-и Навоӣ
Abstract
Чоч аз қадим яке аз марказҳои ривоҷёфтаи замони худ буд. Аз ҷиҳати иҷтимоиву иқтисодӣ ва фарҳангиву маданӣ хеле вусъат дошт. Пайдоиши муҳити адабии Чочро ба асри XIII нисбат додаанд. Вале муҳити илмиву фарҳангии он ҳанӯз аз асрҳои VIII-IX ташкил ёфта буд. Зеро дар Чоч муҳаддисони зиёде бо илми ҳадис фаъолият доштанд.
References
1. Айнӣ С. Намунаи адабиёти тоҷик. – Маскав: Чопхонаи марказӣ, 1926. -656 с.
2. Мусулмониён Р. Назарияи адабиёт. Душанбе: Маориф, 1990. -334 с.
3. Муҳаммад бин Ҷарир Табарӣ. “Таърихи Табарӣ”. Ҷилди 9. Теҳрон: “Асотир”, 1375 ҳиҷрӣ.
4. Муҳаммадҷонов А. Қанғ-қадимги Тошкент ва тошкентликлар. Тошканд: “Sharq”, 2009.
5. Саъдиев С. Маркази адабии Самарқанд дар шоҳроҳи таърих. Тошканд: "Ӯзбекистон миллий энциклопедияси" Давлат миллий нашриёти, 2012.-400 саҳ.
6. Саъдиев С. “Самарқанд адабий муҳити тарих кӯзгусида”. Самарқанд: “Фан”, 2009. -358 с.
7. Зеҳнӣ Т. Санъати сухан. Душанбе: Ирфон,1967, -302 с.
8. Фарҳанги забони тоҷикӣ. Ҷилди II. – Москва: Советская энсклопедия, 1969.
9. Ҳодизода Р. Каримов У. Саъдиев С. Адабиёти тоҷик. Асрҳои ХУ1 – XIX ва ибтидои асри XX. – Душанбе: Маориф, 1988. – 416 с
10. Айнӣ С. Восифӣ ва хулосаи “Бадоеъ ул-вақоеъ”. Душанбе-“Ирфон”, 1989, -335
11. Алишер Н. Куллиёт. Ҷилди 9. Тошканд, 2013
12. Мутрибии Самарқандӣ. (Таҳия, тавзеҳ ватаҳқиқи Мағфират Қурбоналиева). “Тазкирату-ш-шуаро”. Хуҷанд-“Хуросон”, 2021, -465
13. Шамс Қайси Розӣ. Ал-мўъҷам. Душанбе: Адиб, 1991, -464
14. Пажӯҳишгоҳи илмӣ-таҳқиқотии фарҳанг ва иттилоот.
15. Vazhaju.tj
16. Kitobam.com
17. UzA.uz
18. Shosh.uz
19. Wikipedia.org
20. kh-davron.uz